Cadılar Bayramı’nı hepimiz biliyoruz. Peki ya Ölüler Günü’nü?
Güney Amerika’da özellikle de Meksika’da önemli bir yere sahip olan Ölüler Günü ailelerin kaybettikleri yakınlarını andığı bir festival. Kökeni oldukça eskilere dayanan bu geleneksel gün 2008 yılında UNESCO tarafından Somut Olmayan Kültürel Miras Listelesi’ne dahil edildi.
Bu geleneğin yüzyıllar önce yaşamış Aztek’lerin ölüm tanrıçası Mictecacihualt’a adadıkları bir festivale dayandığı düşünülüyor. Bir başka iddia ise yakın tarihlerde kutlanılan ve benzer seremonilere sahip Cadılar Bayramı’nın kökeninin de bu festivale dayanıyor olabileceği.
2 güne yayılan seremonilerde ilk gün (1 Kasım) hayatını kaybeden çocuklara, 2. günse (2. Kasım) yetişkenlere adanmış durumda.Her iki günde de aileler mezarlıkları ziyaret ediyor ve mezarları Ölüler Günü’nün geleneksel çiçeği olan kadife çiçeği ile süslüyorlar.
Aileler ayrıca evlerinde ve mezar taşlarında kaybettikleri sevdiklerinin en sevdikleri yemekleri sergiledikleri sunaklar hazırlıyorlar. Bunun amacı, sevdiklerinin ruhlarını kendilerini ziyaret etmeleri için davet etmek.
Ölüler Günü’nün yaygın sembolüyse kurukafa figürü. Bu figür festival boyunca farklı yiyeceklerde, şekerlerde, pastalarda sıklıkla kullanılıyor. Aynı şekilde kurukafa şeklinde yapılan şekerlemeler hem yaşayanlara hemde ölülere hediye ediliyor sevdikleri tarafından.
Bazı insanlarsa Ölüler Gününe özgü figürlerin kendilerine uğur getirdiğine inanıyorlar. Pek çok insan vücutlarına kurukafa dövmeleri yaptırıyor veya yanlarında ölü oyuncak bebekler taşıyorlar.
Ölüler Günü için hazırlanan renk renk, desen desen kurukafa maskeleriyse oldukça renkli görüntüler ortaya çıkartıyor.
